Empathie is een instinct dat mensen op twee verschillende manieren kan activeren. Het kan leiden tot acties van mededogen en altruïsme, maar ook tot xenofobie, chauvinisme en agressie - tegen een andere groep dan de eigen. 

Islands of Empathy, in a Sea of Chaos onderzoekt het spectrum tussen deze twee uitersten, door de discussie te openen voor een heel ander perspectief. De voorstelling handelt vanuit de Afrikaanse immigrant die vanuit Senegal (Pape Seck, muzikant), Mauritanië (Mohamedou Ould Slahi, schrijver) en Marokko (Guy Weizman, maker) noordwaarts reist richting Europa.

In het onderzoek in Senegal en Marokko gaan de makers vragen onderzoeken zoals hoe empathisch word je, als je nooit de empathie van anderen nodig hebt gehad? Is het Noord-Europese perspectief anders dan het Afrikaanse? Wat is het perspectief van een democratisch en functionerend regime op het aspect empathie? Wat als de bestuursstructuren falen, draagt dat dan bij aan de positieve of negatieve aspecten van sociale empathie en de sociale hulpstructuren? 
 
In de studiereis naar Senegal gaat het artistieke team en de spelers lesgeven en deelnemen aan workshops met andere kunstenaars, wordt gesproken met geestelijk leiders en bestuurders, met de focus op uitwisseling en het verzamelen van verschillende perspectieven die zullen bijdragen aan het pallet van visies dat de voorstelling gaat worden. In Nederland worden vertegenwoordigers van bovengenoemde gemeenschappen geïnterviewd om hun perspectief van vandaag, en dat waarmee ze gekomen zijn, te bespreken. 
 
Tijdens de voorstelling staan Senegalese muziek, ritmes en de lokale traditie van muzikale verhaalstructuren centraal. Twee slagwerkers (Niels Meliefste - Nederland, Pape Seck - Senegal/Nederland) zullen de muziek live uitvoeren en de dansers in de voorstelling zullen inspiratie halen uit traditionele en moderne dansstijlen uit Senegal. Thijs De Vlieger (Noisia) brengt de werelden samen als componist, in een electronisch soundscape dat deels in Senegal en Mauritanië wordt opgenomen.